EDITORES CON MICRO
O malo de ser editor é que nunca podes explicarte. Polas súas obras coñeceredeos; pois iso. Pero explicarse, o que se di explicarse, ou es Herralde ou quedas coas gañas. E os editores galegos teñen moitas gañas de explicarse en público e eu acredito en que organizaron A Noite da Edición para facelo a eito. O sábado participei nesa primeira cerimonia de entrega dos Premios da Edición e todo estivo minusiosamente preparado e pautado e así se desenvolveu no convento de San Francisco en Compostela ata que chegaron os propios editores, tiraron de micro e se explicaron.
Canto os premios en si, considero que é unha iniciativa moi positiva, aínda que os que nunca levan premios din que sobran os galardóns galegos. Percibo mesmo necesario que os editores se pronuncien sobre os produtos que eles fan. Sotelo Blanco e Xerais, que levaron un polos seus 25 anos, quedaron co que se repartía. O premio a Senín pareceume xusto e necesario; os de Ferrín e Luís Seoane, xustos, pero pouco audaces; o de Antón Costa, xustísimo, aínda que tamén sería audaz premiar a Rei Ballesteros, ese xenio desaparecido no balbordo cultural.
Conto que en vindeiras edicións haxa un Premio á Audacia, ou, cando menos, un Premio o Editor do Ano, que recoñeza o labor da Factoría K, por apostar polo álbum para adultos; de OQO Editorial, por defender o valor da ilustración mesmo en libros para nenos, ou de Nacho Chao en Tambre, por afastarse desa narrativa solidario-exótica que esmaga a nosa escrita para rapaces.