avril 2006

Sabemos o título. Sabemos que ten 500 páxinas. Sabemos que están repartidas en 92 capítulos. Sabemos o que se puido ler nun medio español e moitos agradeceríamos poder ler antes nun medio nacional. E logo no español, claro.

Manuel Veiga envíame unha biblioteca curiosísma. Moito obrigado.

Reapitulo: Galaxia pubicou xa os últimos de Auster e Capote. Prepara agora Sebald. O seguinte será Punto de encontro. Aínda non apareceu na versión orixinal, prevista para o 28 de setembro, e terémolo en galego en novembro.

Galaxia achegaranos proximamente unha das últimas obras de Sebald, un referente da cultura europea. O escritor ergue un camposanto de Córsega para reconstruír as vidas que esmoreceron nel.

Por unha coincidencia austeriana, infórmome de que Harold Pinter está casado cunha muller que, ata o Nobel, vendeu milleiros de libros máis ca el. Daquela, lémbrome de Hugo Claus e de que a súa muller reunía máis atencións ca el mentres estiveron casados.

Andrés Trapiello escribiu un texto para a exposición de pintura que Vázquez Cereijo mantén na galería Clérigos de Lugo co nome Un año en las islas Hébridas. Trapiello define, entre elas, a illa que pintou Cereijo, Barra, polas cousas das que carecen: panadaría, chaves para as portas, peches nas fincas, árbores e paraugas. As tres primeiras son lóxicas tendo en conta os poucos veciños que son e que o acceso a Escocia firme representa cinco ou seis horas de barco ou agardar unha marea baixa para que unha avioneta poida aterrar na praia.... [Lire la suite]

O Consello da Cultura Galega vai escoller hoxe un home honrado como novo presidente.

Paul Auster refire no seu Brooklyn follies o carácter rabudo de Wittgenstein (lean Bitgenstain, é máis pretencioso e correcto) narrando o xeito no que maltrataba uns escolares rurais de Austria. Lembro daquela que unha anécdota sobre o seu carácter arroutado deu para un libro enteiro.

O noso mellor escritor ten entregado en Xerais o seu novo libro, unha crónica sobre un día do propio autor. Ás veces falamos; ben eu creo que falo con el, pero non estou certo de todo porque é por teléfono e el está empeñado en desaparecer. El louba a Bernhard, mais eu míroo máis perto do seu epígono Handke, que incidiu máis no obxectivismo. O título da novela e o nome do autor serán todo o que se poida ler no exterior deste novo libro. Logo, haberá un grafitti feito en Cangas na capa e varias fotos que servan para contextualizar esa... [Lire la suite]

Salman Rushdie despedirase da presidencia do Pen Club Internacional na xuntanza que o colectivo celebrará en Nova York contra fin de mes. Fe e razón será a idea base para as actividades. O escritor ameazado convidou a Tariq Ramadan, aínda que a Lei Patriota de  Bush vaille impedir estar: o que me pregunto é que se Rushdie convidou o pensador do islamismo occidental para practicar a súa manifestada pluralidade ou como manobra habelenciosa ao saber que Estados Unidos lle denegaría o visado.