A SOIDADE DE RIVAS

A semana pasada pareceume mirar un tanto soziño e Rivas na Illa de San Simón. Poida que fose unha impresión miña e estivo sempre moi acompañado, mais non sentín esa nube de moscas que o acompañara noutros encontros colectivos. Pareceume cruel a actitude de moitos convidados para con el, agora que desenvolveu o maior dos seus esforzos para escribir a gran novela galega que lle pediu Torrente. Aínda ninguén me explicou a razón pola que Rivas teña que escribir a gran novela galega, nin sequera o motivo para que teña que escribir novelas. Rivas escribiu algúns dos mellores contos na nosa lingua e é un cronista excepcional; a novela (cando menos ata o de agora) non é o seu e debería asumilo. Rivas é un grande escritor e excusa de practicar xéneros que non domina para demostralo. Con todo, traballou cunha enerxía descomunal na súa nova entrega e devezo por lela para comprobar se o resultado pagou a xeira. O outro día, comentaba, puiden conversar agradablemente con el un pedazo, e me manifestou a súa ilusión por traballar en catalán con Edicións 62, coincidimos en que son os mellores nesa lingua. E puiden falar con el, xa escribo, porque os loubadores miraban xa para o futuro. Lembrei, daquela, de Sartre.

Comments

[jaureguizar]

Es Un Envexoso, eu non insinuei nada. Afirmei dun xeito moi claro. Entendo que se volve ler con máis vagar o meu anterior comentario nesta entrada vaise decatar.

[es_un_ENVEXOSO]

Coido que o nome máis acaído para este señor é o de JAURENVEXA.
Este señor (JAURENVEXA) éo (a EVENXA) no seu estado máis puro. O curioso é que, canto peor escribe, máis alto apunta (a cousa tenvos o seu chiste).
Primeiro lanzou os seus ataques contra Caneiro, e agora seica vai a por Rivas e Suso de Toro ....
Madia leva, que atrevida é a envexa!!

P. D. Para ser sincero, este señor (JAURENVEXA) nunca escribiu ben.
O único que se lle dá ben é darse AUTOBOMBO e mostrarnos que o de JAURENVEXA ten o seu fundamento: velaí tedes a ENVEXA no seu estado máis puro.

P. P. D. Que no país se fai boa literatura xuvenil (Docampo e de Fernández Paz son dous exemplos) é certo, pero
(por favor)
non 'insinúes' que ti estás á altura deles ...

[Alfredo Ferreiro]

Coñezo o blogue de Mr. Pawley e boa parte do seu traballo e, se os outros concorrentes que acarón cita están á súa altura, non me estraña o que di da expectación que provocaron. Eu tamén desexo que estas... como dicir... novas actitudes culturais (?) vaian adiante e provoquen unha renovación no ámbito do país. Mais, infelizmente, ese espírito postmoderno (?) é realmente escaso; na poesía, por exemplo, o máis común actualmente é adorar os "velhos" e calcar as súas actitudes (por non dicir os seus estilos).

[Martin Pawley]

http://www.galicia-hoxe.com/index_2.php?idMenu=149&idNoticiaOpinion=56263

Oia, Jaure, eu agradézolle moito o seu aprezo, pero non cre que ás veces esaxera un pouco?

[Alfredo Ferreiro]

Evidentemente, se na comunicación a cuestión é sempre o que se di e o que se entende, nun medio como este o que valoro como esencial é a actitude. E neste sentido, señor Jaureguízar, detesto a dalgúns que só aparecen para molestar e non pretenden sumarse a unha discusión enriquecedora sobre un tema atraente. Saiba tamén que sigo o seu blogue porque me interesa como poucos no blogomillo. Reciba uu saúdo cordial e pase un bo domingo.