ENTRE O 'PENSO QUE NON' E O 'NON'

Botaba en falla a Aníbal Malvar dende hai tempo; dende Á de mosca, concretamente. Confiaba en que Pedro J. despedise o meu autor de polar favorito e que el debese varios meses de aluguer na casa da serra madrileña na que decidiu afastarse da narcofición. A Malvar non lle coñecín outro pulo para escribir co de deber cartos. Aínda confío en que iso aconteza. Polo de agora achei un remedio moi solvente na lectura de Ollos de auga, a primeira e maxistral novela de Domingo Villar. O debutante vigués (que se estrea con triplete: publicando en Galaxia o orixinal e traducións en Siruela e Feltrinelli) manexa o estilo contando unha historia con ritmo e precisión, facendo un estupendo exercicio de narrativismo e evitando ese dicionarismo que tanto entusiasma neste país. Non lle faltan a ironía, nin os coñecementos de estruturas nin de construción de personaxes. O máis logrado é o axudante do inspector, un aragonés brután, que vive desconcertado pola indefinición galega e lle pregunta ao seu superior: "¿Cando esta señora di penso que non quere dicir que non?".

Comments

[Elianinha]

Espero que ande mal de cartos, porque é un dos mellores narradores contemporáneos na miña opinión. Descubrino grazas a unha profesora de literatura, e até hoxe.

[brautigan]

extráñacheme de carallo, por certo, que poida facelo. pero o dono do bar saberá, digo eu.

[Matías Bruñulf]

Brautigan, servidor descoñecía a suposta relación entre as letras e os números do señor Malvar (a pesar de, afortunadamente, parar por esta taberna dende fai tempo). Por iso, o meu comentario facía referencia ao xeito de explicarse do xerente e á interpretación dun dos parroquianos.

Quero dicir (e, sen pensar niso, porque todavía vostede non comentara nada ao respecto, xa o adiantaba dalgunha maneira no meu primeiro apunte): escribiu Malvar en galego (só) porque lle garantizaba o pago da luz ou, aínda coleccionando lofts, faríao igualmente en galego?

(Aínda así, xa che ten mérito cancelar pufos escribindo libros en galego. Pensei que a cousa estábache ben máis fodida).

Reciba/n saúdos cordiais.

[brautigan]

Matías, é un engadido por sobrentendemento. e o pretérito perfecto simple de "escribiu" non é casual. isto de que Aníbal Malvar, con case toda a súa narrativa escrita en galego, o fai só cando ten a deber o aluguer xa o dixera Jaureguizar máis veces.

[Trasmallo]

Primeira novela en galego e publicada ao tempo en Siruela e Feltrineli? Haberá que crer, mais...