CASE QUE ASINTO III (¿UNHA RESPOSTA?)

Un personaxe de Diego Amexeiras afirma: "Amosarse nostálxico sen pudor ningún e con pirotecnia estilística, edificando poses de fracaso persoal e estético onde só campa o mórbido vicio da autoindulxencia e a suposta superioridade intelectual do inadaptado, debería penarse, digo máis, cun castigo físico aplicado por unha asemblea de parados rabiosos".

Comments

[s]

coño, albino, ameixeiras non anda en contubernios, quen se adica a citar o que di é jaureguizar, non confundas o asunto, caneiro non andará en contubernios, pero fala no diario cultural, escribe no culturas da Coz, ostiá, asi tamén son eu un maldito, eu a ameixeiras só o vexo rajando cando lle deixan e creo q nunca lle faltou a ninguén, cousa q o caneiro, como sempre anda cargado de coñac escoitando aos Panchos, non lle pasa

[Miriam]

PERO VAMOS A VER: CANEIRO é tan importante como para que todo o que se di na novela de Ameixeiras estea pensando para levarlle a contraria a Caneiro? Sexamos serios. Levarlle a contraria ao de Verín significa ser un fan de jaureguizar? Pois non. A min abúrrenme os dous. Ameixeiras, polo seu lado, ten defectos. Pero o que escribe é entretido e non anda escribindo ensaios no que se mete no mesmo carro que Proust. Nin se gusta tanto a si mesmo.
Ale.

[Modosito miñanco]

Albino: Iso de que Ameixeiras fala de Caneiro na súa novela é un chiste, non? A Caneiro faríalle falta un 1% do humor que amosa o Ameixeiras, e moita menos mala uva. Que siga de bar en bar, que é o seu. E ogallá que Diego nunca escriba novelas que se titulan "Ámote". E outra cousa: Caneiro necesita ser un clásico en vida, cousa que Ameixeiras non parece reivindicar porque parece bastante máis humilde.

[Albino]

Acabo de ler a novela de Ameixeiras. Parece que todos escolleron a mesma víctima: Caneiro. Poida que o teña merecido o de Verín (aínda que en realidade o seu único pecado foi escribir como quería, defender un tipo de literatura e manterse consecuente co mesmo), pero xa resulta infumable que uns e outros estean a diario dándolle no lombo. El parece moito máis elegante que vostedes. As frases que vostede saca da novela son só unha mostra mínima de todo o que se di de Caneiro na mesma (porque cando o narrador fala da literatura, ou do mundo, que non lle gusta fala exactamente de todo o que di Caneiro). Sei que non se deben escribir estas cousas neste lugar, pero Caneiro xa levou dabondo. Agora cómpre que Ameixeiras intente escribir algunha das novelas que escribiu o de Verín, porque elas seguen a falar por si mesmas sen necesidade de contubernios, grupos, ou colegas que as defendan.

[Goretti Fiaño]

Eu lin a novela de Ameixeiras, pero non lembro nada. Non hai un só detalle que me chamase a atención; mais tampouco ningunha metedura de pata. Humor? Cada un ten o seu sentido do humor, eu nin sorrin. Téñono pasado mellor con outras novelas. Veña, Ameixeiras é aínda moi novo. Agardemos a ver que dá dentro duns aniños. Se trata dos seus primeiros pasos sen "andador" e é natural que se meta algún piñazo. Jaureguízar, non lembras os teus conatos anteriores? Home, que isto é unha carreira de fondo. Para empezar non está mal. O esforzo queda patente. Anque, porque non dicilo, a Bragado se le ve el plumero, con isto dos últimos premios. Veña, que pasado mañá paso pola editorial Xerais para invitalo a un café e falar de libros ( hai que ior boténdolle esterco ao comareiro) e dentro de un par de aniños xa teño para pasar unhas boas vacacións. Marketin. Chamádelle burro ao cabalo.

Felices festas, Santiago. Fermosa entrevista, por certo, no suplemento literario de Faro de Vigo de hoxe. Qué juapiño saiche na foto. A miña muller díxome... oes, non está nada mal, e dis que escribe... Novela erótica, dixenlle eu.