MODELO PARA ARMAR

Os escritores de contos sempre me pareceron, por dicilo ao xeito dunha tía miña, "librepensadores"; xente de pouco orde, bohemia e trasnoitadora que carece de folgos para escribir. Aínda así, non podo negar as miñas debilidades. Léolle a Camilo esa teoría de que a novela é un modelo esgotado. El xustifícase comparándose con Ikea: ofrece os argumentos de novela para os lectores as monten. Suxestiva é a súa reflexión sobre a metáfora como figura esgotada e propia doutros tempos.

Comments

[brautigan]

Madame Bovary era unha novela. esa non me parece a cuestión. hai novelas e hai relatos. falei da extensión dunhas e doutros porque creo que vostede lle concede demasiada importancia. hai Madame Bovarys mellores ca moitos relatos e ó contrario. commprendo que cando opina o que opina pensa nunha suposta maior solidez argumental e narrativa, pero a novela non me parece un modelo de nada.

[Chimpín]

O seus xuízos, tan lapidarios como carentes dunha acaída reflexión, amigo Jaure, acostuman ser redundantes e, peor aínda, banais en bastantes casos.

Mellor lle sería que pulise un pouco máis as súas entradas e desenvolvese algo máis os seus argumentos, que cada día son máis tediosas. E non se xustifique con que o "medio" así o pide.

[jaureguizar]

Coleccionista, non tema, que non vou cuestionar a literatura de Borges. Unicamente cuestiono esa defensa de certos argumentos seus como novelas sen desenvolver, seméllanme elevadamente cínicos e autoxustificativos.

[jaureguizar]

Brautigan, deberíamos antes que nada, definir o modelo de novela para centrar o debate. Por non entrar en soliloquios filolóxicos, direi que para mín o modelo de novela ideal é 'Madame Bovary'. Sobre as novelas de 200 páxinas que poderían quedar en 30, concordo e na nosa literatura abundan os exemplos. Porei un exemplo dun morto para non ofender: cando era vinteañeiro, lendo as novelas de Cunqueiro, pensaba en que darían estupendos relatos longos porque achaba secuencias tan xeniais como feblemente enfiadas.

[Coleccionista]

Por suposto que tres liñas son unha novela. ¿Non hai por aí aforismos de páxina e media? ¿Non chama Jiménez Losantos tertulias ao seu? ¿Non di Pedro J. que fai un xornal? E logo está "Tres liñas", a novela de Juan José de Blacas que revolucionou a literatura gutemalteca nos anos corenta. En canto a Borges, nin mo toque, don Santiago, que lle solto o can(ario, por dicir unha raza perigosa, he). En fin, que o que non é a novela, nin a literatura en xeral, é unha cousa tan seria como para que a un o riñan por non madurar as opinións. Para unha vez que teño unha...