février 2007

Rivas escribiu un artigo distanciado e irónico en antedías: "Xeracións literarias. Que uns escritores galegos declaren como trazo xeracional que len os autores anglosaxóns e que non lles interesa a actual literatura galega non significa nada. Pasounos a todos. Eu tamén lía de rapaz o Reader's Digest (traíao a Castro unha lavandeira da casa dos señoritos). En canto ao confronto vellos e novos, é tamén un dilema vello. Eduardo Blanco-Amor foi sempre moi novo, sobre todo cando volveu de vello e tivo que comezar todo de novo: a... [Lire la suite]

"Vivo nun país que ten unha lingua de seu, así que o normal é escribir en galego"

Barnes sitúanos a rentes das literaturas normais. Temo que se debe a que non nos coñece.

Participamos nun congreso sobre comunicación e mocidade. Miguel afirmou sobre a información que "importa o que e non o por que" Mete medo pensar en que ten razón.

Hai novelas que xustifican un Premio Nobel. Eu xa estou en campaña.

Comprobo que Luís segue preocupado co asunto. Ben, non pensaba tomarme a molestia de aclarar as miñas referencias sobre a Xeración dos Peixes, pero, xa que insiste, vou citar fonte: "Xerais vén de publicar Dz ou o libro do esperma, do antropólogo Samuel Solleiro (Tui, 1982), case unha novidade de seu: son relatos. Malia comezar a apórselle unha certa iconoclastia para o que son os adubíos do varón escritor en Galicia, Solleiro confesa non ter lido moita literatura galega e critica de vez "a conversión da Guerra Civil nun... [Lire la suite]

El opina que o bo pano véndese na arca. Eu nunca acreditei en que abonda a obra para ter repercusión. El escribiu novelas que desminten ese dito.  Agora, soamente falta que o tempo determine quen se equivoca.

Despois de acadar a terceira edición en galego, a quinta en español, vender os dereitos para italiano, chega un compromiso de editar unha versión en búlgaro.

Unha doutora e os meus detractores concordan en que debo escribir menos. Agora, os meus dous proxectos en marcha e o meu traballo combaten cun cóbado vendado.

Unha editorial coruñesa que soamente publica en español vai recibir unha caudalosa achega por parte dun ex directivo e dun catalán adiñeirado. Os libros están moi ben editados e o catálogo é de calidade, aínda que antigo, no que respecta a traducións (británicas, a inmensa maioría). Na parte de literatura española, agás unha excepción, os autores son descoñecidos. Ignoro as intencións dos novos socios, pero o catálogo ten esas eivas: precisa de autores actuais (a non ser que Valdemar sexa o modelo), doutros ámbitos a maiores do... [Lire la suite]