CULTURA, SI; MAUSOLEO, TAMÉN
Destas alturas, con todo o lameiro ben toldiño, aínda se lle discute a un ser case que formado a súa natureza. A idea non foi brillante, semella un capricho de novo rico, mais, xa metidos en gastos, aproveitémola. A proposta de demolela seméllame recesionista e mesmo teño escoitado nunha xuntaza oficial para achegar propostas a unha escritora sobordar toda lóxica afirmando que "os montes están para dar toxo e xerar aire puro", pedindo esa fin para Monte Gaiás. Xa de estarmos nesta altura de desenvolvemento do proxecto, pensemos en que pode ser un centro para amosar a produción cultural nacional no exterior. Obviamente, para conseguir a achega de visitantes do exterior, precisamos dunha segunda liña de actividade de ambición internacional. A idea de ser a cabeza dunha ponte con Suramérica non me chista en absoluto, sempre pensei que Nós debíamos mirar cara Europa, mais Europa non mira pará nós. Aceptemos logo, coa achega do goberno español, sermos un referente cultural iberoamericano. O exemplo está preto. No seu día alporizou (loxicamente) que se gastase o presuposto de cultura da CAV correspondente a un ano na obra; logo, mudoulles a imaxe do país.