¿CÓMO DEBE COMPORTARSE UNA VERDADERA PRINCESA?

Martin Pawley remarca un artigo de Gustavo Puerta. Eu concordo en moitas afirmacións do artigo, aínda que me parece que está en boa parte escrito baixo o concepto da calidade, non dende o punto de vista dun libro que pode gustar a un neno. Un amigo atribúe o éxito de Manolito Gafotas a que facía bos chistes para pais. Pois Gustavo Puerta fala no seu artigo de boa literatura infantil para adultos. Eu leo libros (en galego) para nenos coa intención de recomendarllos á miña filla, que está iniciándose na lectura con moito interese. E, claro, ela sempre me pide para ler un volume horroroso que lle regalou nonseiquen e que se chama ¿Cómo debe comportarse una verdadera princesa?, no que usan palabras que ela non comprende, como regio ou rubor; pero fascínalle. Non sei se Puerta podería vir pola casa para explicarlle iso da calidade á cativa.

Comments

[jaureguizar]

Aínda con todo, Xaquín, eu non deixo de estar orgulloso de ter unha filla que me pida libros para ler no medio dun televisor con cen canles, tarifa plana de internet e dúas maquiniñas de xogos.

[xaquin]

Concordo no da calidade e,dacordo con un comentario no do Pawley, concordo que se pasou un pelo chamando ó "recorteprensa" (pero tamén hai que escribir así, ou imos empezar a "botar fóra" os corintellados da literatura?).Pero eu quero machacar na idea do final (por espallada)sobre a "facilidade" que debe ter a lectura.E máis que nada polo ambivalente que resulta.Ler require esforzo, pero eso nesta época require ademais un plus de esforzo (costa moito imaxinar a bruxa de Brancaneves co seu espello, tendo diante os fotogramas disney,e máis si son dinámicos).O problema é que si non se fai ese esforzo, non temos os circuitos cerebrais abondos para disfrutar coa nosa imaxinación. E, o que sería moito peor, sen esforzo como imos ter adición?
Eso non quita que os problemas das princesas (e dos pais coas idem) teñan difícil solución. Senon que lle pregunten á Leticia!