Os organizadores do Premio Rómulo Gallegos veñen de inventar unha nova modalidade de elección de xurado: o parentesco en primeiro grao. O 'Rómulo Gallegos' é un dos galardóns máis importantes da literatura española, pois nel participan novelas de 21 países e está dotado con 100.000 euros. Foi creado en Venezuela hai 45 anos para premiar obras en español a proposta dos editores. Este ano concorrían 274 novelas, que ficaron en 272 porque houbo dous autores que retiraron as súas. (Artigo en Galiciaé)
O novelista que forma parte do xurado de poesía, se é tamén suficientemente intelixente e non xoga a ese papel, de forma análoga a moitas persoas de letras que se negan a facer contas nos restaurantes en virtude dunha perenne incapacidade para as matemáticas, e non declara ser completamente inhábil para xulgar poesía, tamén pode ser perfectamente válido. Vostede introduce un factor a ter en conta: o sectarismo do gremio dos poetas que impiden que entre ninguén (digamos un novelista, pero sí un crítico literario nomeadamente de novelas) no bombo. Non me parece ben tampouco e convén desmontalo, en gran medida porque os círculos son máis reducidos e, polo tanto, a posibilidade de interpremiarense aumenta de forma exponencial.
Eu creo, como dixen, que para ser xurado basta con ser un bó (poña vostede intelixente, avisado, agudo, crítico, avezado, curioso) lector do xénero do que trate o premio.
Podo asegurarlle que un poeta non xulga necesariamente unha novela polo moito que se parece ao arquixénero que practica. Creo que distingue moi ben a súa querencia creativa do seu gusto lector. É máis: un poeta gusta de poetas que non fan nin se parecen en nada ao que eles fan.
A pregunta clave é: en qué consiste a linguaxe poética?
E perdoe por este rollo.