13 juin 2009

"Rosa Aneiros non ten que desculparse, porque compareceu diante de dous xurados diferentes con dúas novelas diferentes, e a calidade das ambas as propostas era tan superior ao resto dos candidatos que ambos os dous recoñecéronlla". (Artigo en Galiciaé)

Houbo un tempo en que empezamos a conxugar a nosa cultura co verbo modernidade. Daquela vivía aillado en Ribadeo e La Naval era o barco que agardábamos esperanzados no porto. Imprescindible, como todo o que fai Josito.

Martin Pawley en Xornal: "Non se trata de deixar de esixir o que é xusto nin de renunciar á crítica razoada e consciente, exercicios básicos de cidadanía, senón de entender que agora non chega con berrar e laiarse. (...)Que é posíbel vencer a noción de sacrificio e de derrota que leva implícita a palabra resistencia para transformala en algo máis produtivo, xerador de contidos, ideas e proxectos máis alá daqueles que o poder é capaz de asumir. (...) Disentir sen desistir, porque hai cousas demasiado importantes como para deixalas... [Lire la suite]