ACHEGÁMONOS Á NORMALIDADE

Recoñezo que Galicia non é un país normal, pero empeza a parecelo. A sociedade organízase con éxito sen depender dos cálculos políticos. Iso si, non esquezamos os agradecementos a outros políticos.

Comments

[marlempicka]

Pois eu opino o contrario. Este país parece o trozo de tea que fiaba e desfiaba Penélope á espera do amado. Parece que queremos chegar ó futuro avanzado pero sempre tiramos para atrás cando damos un paso. E todo pola envexa: "Non sigo con isto que tan ben emprenderon os outros porque vanse lembrar deles..." Que noxo me dá todo.

[Adosinda]

Fiquei estantía co que vin no AchegArte. Desplaceime ex-profeso para ver, mais tamén para acompañar como visitante.Fixen as miñas modestas compras: dous libros e un disco, e un presente para unha sobriña.Aledeime de ver tanta xente nova, e tanto picariño. E despois de todo o que vin, e de canta xente traballou desinteresada , e de tanto expositor como debeu acudir desinteresadamente, fiquei agradecida: a mostra non se fixo só co desinterese da Xunta, senón coa sua enemiga, coa sua oposición: esto non lle gorenta. A sociedade a que Vde se refire, funcionou, e de que xeito!Fiquei pampa ao ver o desbordamento que produciu a presentación lo libro do O'Rivas .E despois tantísimo obradoiro para cativos...
Moitas gracias a Maria Xosé Bravo, e a tantísima xente como a tivo que axudar. Saín de alí, orgullosa, e ben orgullosa ,como galega .
É o camiño que queda: organizarse sen contar con la Consejería de Varela: déla, nada nos vai vir.