UN ANANO DELGADO
TODOS sabemos que dentro de cada lucense habita un alcalde e un garda de tráfico que non deron medrado. A novidade deste ano é que tamén habita un etnógrafo. Non comprendo doutro xeito todas as argumentacións que caen sobre O Apalpador coma a neve desta invernía: tapándoo todo, pero sen callar. Descoñezo a raigame e a estensión desta figura, pero tampouco me explico que alguén poida sentirse afectado porque se intente recuperar e espallar unha tradición do Courel. O único que tería algo que protestar sería Santa Claus porque lle vai no negocio. El pode alegar tanta antiguedade como O Apalpador porque Papa Noel é o ‘star system’ dos mitos do centro e o oeste de Europa. Malia a imaxe que temos hoxe, Santa Claus foi caracterizado a primeiros do século XIX coma un anano delgado. Sería o debuxante alemán Thomas Nast quen o axeitou coma ese larpeiro que sorrí amplamente malia que o seu físico repoludo non transmite máis que artrose e gota. Postos a pedir informes sobre o ADN de cada quen, deberíamos pensar na vantaxe que ten O Apalpador: que é galego. Se os da Coca-Cola tinxiron de veremllo as roupas brancas de Santa Claus polas súas cores corporativas, non vexo problema en que nós recorramos a un mito propio coa fin de promocionarnos como país. (Artigo para El Progreso)