DÍA DAS EXPECTATIVAS
Gustaríame ser economista. Non por adiantarme aos movementos financieiros, senón por comprender as sacudidas do Dow Jones a posteriori. Os economistas son os mellores historiadores. Evitaríame a rabia de terme arriscado e perdido. Aínda que miro mellor aos que arriscan: depositaría os meus aforros en Leman Brothers e reformaría o tabique do meu nariz de precisalo como a Esteban. O que acontece é que as 'subprime' afundiron Leman Brothers e gañaron os que apostaron polo conservadurismo de Goldman Sachs, e Telecinco descubriunos que o nariz da Esteban non era a xoia que admiramos no Hola!, senón un nariz demasiado pequeno e descolocado. Por iso, prefiro o Día das Expectativas, a xornada anterior a que se cumpran os nosos soños. Opto pola véspera do Día de Reis antes que pola propia xornada na que se abren os agasallos. No día anterior á chegada dos Magos sentimos o acougo reconfortante de saber que a nosa familia e os nosos amigos nos coñecen ben. No Día de Reis comprobamos que que pensan que nos vestimos incorrectamente, porque sempre nos deixan camisas para a elegancia e calcetíns para o frío. Prefiro non analizar o motivo polo que todos os 6 de xaneiro me sorprenden cunha colonia. (artigo para El Progreso)