A MENOS ETA, MENOS ESPAÑA

Non me resulta agradable recoñecelo, pero estou de acordo nunha apreciación con Mayor Oreja. Partillo a súa opinión de que o cese de ETA provoca o arrastre de certas situacións cara a unha transformación. Non me refiro aos negocios familiares, no seu caso; senón a España no seu senso de estrutura administrativa. Borrado o terrorismo como factor de presión e condicionamento na vontade vasca, asistiremos -probablemente xa o 20-N- a unha redefinición do mapa dos tres territorios da CAV arredor de catro puntos cardinais, que son as catro forzas maiores. Un factor a subliñar é que serán as primeiras votacións pacíficas e, polo tanto, libres. Iso vai representar un salto cuantitativo do independentismo de esquerdas case que -senón é desta volta, será nas autonómicas- ata acadar Amaiur a condición de maioritario. Como Rajoy e Rubalcaba son dous factores esóxenos na análise electoral de comunidade autónoma, mesmo sera posible unha segunda posición de orientación nacionalista tamén, co PNV. A maiores, Amaiur podería ser a segunda candidatura máis votada no territorio foral navarro. Iso marca un goberno de confrontación nacional en Madrid. Rajoy, con toda a templanza que procure para agochar unha lendaria indecisión, vai estar condicionado por unha boa parte da súa formación e por unha amalgama mediática que, perdido o referente informativo-publicitario do ataque incansable e insaciable a Zapatero e desaparecida ETA como factótum omniexplicatorio do mal soberanista, terá que virar a agresividade cara aos gobernos (actual) catalán e (futuro) vasco. Esa dialéctica de choque dará en alimentar a concreción do propio devezo independentista, que ata o de agora estivo agardando nun plano desiderativo para moitos nacionalistas.

Comments

[jaureguizar]

moitas grazas. a ver...

[carmo]

Moi boa análise, oxalá acerte nos pronósticos