31 janvier 2012

Acontece logo de atravesar o cabo de Boa Esperanza dos trinta anos. Encaras outro océano e préndeche a intuición de que morrerás algún día, de que o único eterno son as verdades que fixan as matemáticas. Ao primeiro, non tomas en consideración ese sabañón anímico, pero un día asumes que está aí e non vai desaparecer. Paco Martín contoume dúas ou tres voltas aqueles meses algo antes da metade da súa vida nos que a vida teimaba en dobralo pola metade. "Acabas por aceptalo", confesoume, sen perder o alento de estupefacción que... [Lire la suite]