Canalblog
Editer l'article Suivre ce blog Administration + Créer mon blog
Publicité
O CABARET VOLTAIRE. Seit 2005.
11 février 2012

AMBULANCIAS, AUTOBUSES, CONDUTORES

Elevator garage with parking lot Chicago 1936NON SABERÍA dicirlles quen dos dous era Cochi e quen era Nini. En Ribadeo tratabamolos coa mesma soberbia que a outros rapaces que baixaban das aldeas. Contabannos que almorzaban sopas de viño e que cumprimentaban os deberes á luz dunha candea. Eses detalles nos erguían socialmente uns centímetros por riba delas. Eramos vilegos e bastante fatos. Andaba onte rematando ‘Semanas, meses’ (Faktoría K), un diario na que a escritora finesa Tina Lundán e o seu home, Reko, narran os catro anos de travesía polo inferno dende que a el lle detectaron unha doenza mortal. A medida que Reko empeora, Tina confesa que vai perdendo a súa confianza nos especialistas. Sabe que son os máis capacitados de Finlandia. Os doutores son científicos de prestixio e acertan paso a paso nos síntomas e nas súas consecuencias. Pero Tina non quere escoitalos. Hai un grado na súa escalada de desespero en que confesa que xa unicamente acreditan no que lle din os condutores de ambulancia que trasladan a Reko. Unha vez tiven que coller un bus en Ribadeo para ir a Oviedo. Tiña o estómago virado e temín non aguantar La Espina. Cando subín ao autocar, descubrín que o chófer que vestía o uniforme de chaqueta e gravata era Cochi. Ou Nini. Non sei, pero pensei en que a construción da confianza de que a viaxe vai ir ben comeza por confiar nas persoas dos niveis máis cercanos, neses aos que vemos. Despois, aos poucos, iremos ascendendo.

Photo: Elevator garage with parking lot. Chicago. 1936. John Gutmann

Publicité
Publicité
Commentaires
O CABARET VOLTAIRE. Seit 2005.
Publicité
Archives
Derniers commentaires
Newsletter
2 abonnés
Visiteurs
Depuis la création 303 416
Publicité