
As astracanadas que escoitei sobre a Cidade da Cultura son tan numerosas e estravagantes que non deberían sorprenderme, pero aínda dan feita a súa xeira de abriarme. Un novelista propoñíame chantarlle dinamita na base, coma se se tratase de abrir as fauces do encoro de Grandas de Salime. Expoñía a súa fantasía taimada con furia cargada nos ollos e sobredose no ph da acidez na saliva que lle saltaba. Representeimo como un piquete de penacho sioux bruñindo torcas para guindalas contra un autobús de Raúl López na AP-9 en modo A...
[Lire la suite]