Canalblog
Editer l'article Suivre ce blog Administration + Créer mon blog
Publicité
O CABARET VOLTAIRE. Seit 2005.
11 septembre 2012

A PRESTIXIADA AUTOCONFIANZA DA ESTRELA POLAR

master_inky_waters_mono_lake_b&w_0697

 

O mito que perseguín hai unhas noites foron estrelas caendo no ceo negro, coma un decorado teatral sometido ao caos. Antón armouse de telescopios e prismáticos, armas exentas de permiso, contra a medianoite. Quero ver a Osa Maior, advertiume con esa seguridade coa que soamente un neno de seis anos pode falar a respecto dunha materia sobre o que armou unha idea aproximada. A adolescencia é o limes no que sentimos reparo en opinar sobre un tema virxe. Todo o que sei sobre estrelas abrangue dende a prestixiada autoconfianza da Estrela Polar ata a intrigante guía que conduciu os Reis Magos a unha aldea palestina. Aquela luz levounos en entregar un depósito a un bebé coa mesma despreocupación coa que houbo quen investiu nas preferentes. Antón non fai prisioneiros cando se trata de ciencia, polo que me entregou as chaves do coche para subirmos a un outeiro amable e escuro sobre a ría de Ribadeo. Estivemos largando os esquileiros de esperanza coa cara volta a un ceo opaco con pespuntes amarelos. Unha noite cuspidiña a esa, trinta anos atrás, había unhas estrelas surfeando na bóveda celeste e determinei que eran ovnis. Pola mañá, sentín na radio unha noticia sobre o avistamento dun prato voante na costa. Ás veces os mitos nos pasan diante dos fuciños sen que os recoñezamos porque ninguén nos adestrou.

Photo: Greg Glure

Publicité
Publicité
Commentaires
O CABARET VOLTAIRE. Seit 2005.
Publicité
Archives
Derniers commentaires
Newsletter
2 abonnés
Visiteurs
Depuis la création 303 416
Publicité