26 octobre 2012

  Todas as mañás, por volta das nove, percorro o Lugo trazado en granito e laxes. A esa horas, os que teñen traballo están xa metidos no seu acubillo, polo que a rúa é o dominio dos bohemios que perderon o reloxo, dos pensionistas que camiñan con calculadoras para determinar se poderán mercar tabaco para dous ou tres días e polas persoas que non teñen un emprego que as agarime. Adoito asomarme ás portas dos bares coma se fose un repartidor de Trinaranjus preguntando se deixa mercaduría. Dentro, sobre as barras iluminadas con... [Lire la suite]