30 octobre 2012

    O sábado, ao regresar dun curso en Vigo, baixei xogar ao fútbol co meu fillo. Antón aínda ten seis anos, pero madureza abonda como para asumir iso que se asume con catro ou cinco máis: o seu pai non vai aprenderlle nada de fútbol. Por iso, toma como modelo o seu avó paterno. Executa os regates e os disparos segundo lle bisba á orella o meu pai. No curso coñecín a Manuel Barreiro, un home a quen a vida empuxa contra os 40; algo que el trata de evitar cunha firmeza enchida de dignidade. Manuel adoita vestir de... [Lire la suite]