
SEGUNDO empecei a frecuentar a casa da miña muller, o meu futuro sogro regaloume os Diarios (Crítica) de Azaña. Tomeino como unha declaración de principios políticos e éticos; asemade, coma unha folla de ruta dos enfoques que debería darlle ás conversas que iniciase baixo o seu dominio habitacional. Certamente, asumin a lectura daqueles textos escritos mirando de esguello á posteridade, coma unha rampa para meter os dous pés no meu fogar político. Non era que se me resistise, pero un trata sempre de evidenciar...
[Lire la suite]