MEDIDAS ILUSAS, RESPOSTAS INFRUTUOSAS

Nunca fixen unha listaxe de negras. No suposto de enumeralas figurarían 'El percherón mortal' (Ediciones B), de John Franklyn Bardin, e 'El perro canelo', que George Simenon escribiu en 1931 e que Acantilado recupera nunha gloriosa edición. Ambas as dúas cadran na presenza duns animais (un cabalo nunha; un can, na outra) que vagan por un ámbito no que se producen asasinatos. No caso de Bardin, hai un xogo co surrealismo moi avant la lettre para aquel 1946. As aparicións dun equino estranamente ataviado desacouga e empuxa a supoñer un final fantástico, que o autor acaba por recompoñer todo sen que lle sobre o acerto nesa ligazón de cabos fascinantes. Simenon opta por manterse máis perto da realidade, trazando unha concatenación de mortes nunha vila mariñeira da Bretaña, que lembra no salitre e no aborrecemento a calquer inverno nas nosas. O autor belga resolve os crimes situando un argumento tras cadansúa trama aberta, pero o mellor é a elite de personaxes tan podentes coma ociosos que buscan o golpe determinante para esquecer da palabra cartos no resto da súa vida. Ambas as novelas renden explicación ao acontecido en España na última década: un lustro de medidas vagamente ilusas, seguido de outro de respostas aparentemente infrutuosas. Como confesa Maigret ao seu marabillado axudante: "o método foi, precisamente, non telo".

Photo: Greg Miller