A DEREITA APOLÍTICA

Carla Bruni asegura non ser coma o seu home, "nin de esquerdas nin de dereitas". Como acontecería se llo lese ao seu home, non lle vou negar a segunda parte da afirmación. Probablemente, a cantante careza de capacidade de discernimento político a maiores de mercar rimel francés no canto alentar as súas pestanas co fabricado noutro país, pero debería ter presente ese xeito tan orfamente sutil no que as Brigate Rosse pretendían aprenderlle a lección sobre a biodiversidade ideolóxica e o depredamento animal que lle impartiron a Aldo Moro. Dou por suposto que terá presente o motivo da súa familia para expatriárense de Italia. Estou por convercerme de que coñece as diferenzas entre saberse de esquerdas ou de dereitas, porque Sarkozy debeu de explicarlle que ser apolítico é un xeito disimulado de ser conservador. Aínda non coñecín un progresista que se proclame apolítico. Se lemos entreliñas a letra do Quelqu'un ma dit que lle versionou Lucía Pérez ou Tout le monde poida que atopemos algún indicio desa argumentación do expresidente.