PAPEL DE CALCO

Antes de apoiar os mapas mudos sobre as ventás do inverno infantil, na Casa do Gato, había que fregalas cunha balleta e, despois cun trapo seco. Superpoñíaselle o papel de calco para raiar nel segundo as marcas do plano. Eses exercicios escolares de Xeografía regresan agora que estou lendo de Simenon, cunha rapaza xudea e mísera tratando de sobrepoñerse á pobreza cun suplantamento de personalidade, falseado como o calco, que desenvurallará Maigret, e coa exposición fotográfica Rue des Rosiers de Alècio de Andrade. A novela de George Simenon Pietr El Letón transcorre por volta de 1930; as imaxes de De Andrade son da Pascua dos anos 70. O espazo é o mesmo, o Pletzl (praciña) xudeo no barrio parisino do Le Marais, onde viviron os xudeos ata seren expulsados en 1394 e onde regresaron no XVIII para vivir ata que os nazis llelo impediron. Agora, a minoría que aveciña maioritariamente en Le Marais é a homosexual. Andados os anos, os mapas de Europa deixaron de agocharse papel de calco.