
A miña primeira decisión sobre o meu futuro tomeina nunha cancha de baloncesto. Era unha tarde dos 18 anos recén inaugurados e botei varias horas en solitario, nun campo con canastras que aínda hai cerca da miña casa primeira, A Casa do Gato. Lanzaba o balón cara a canastra tratando de que encestar ou non me axudase a decidir sobre o meu futuro. Daquela prefería borralo de diante porque me parecía un libro que xa escrito polos meus pais. Cando o meu aita me preguntara sobre as miña intencións profesionais, eu farfullara algo...
[Lire la suite]