
Os comunistas e os sacerdotes viven un tempo de fascinación mutua. Aínda se miran con leve desconfianza porque viviron épocas de exterminio físico mutuo, pero se admiran caladamente dende entón. Os comunistas adoran a capacidade dos curas para renunciar ao material en beneficio dunha fe, da que non poden permitirse dubidaren, e os sacerdotes viven impresionados pola disposición comunista a transformar o inmediato e palpable, e a capacidade para seguir a Marx sen dubidar. Cristianismo e colectivismo son os dous grandes fracasos...
[Lire la suite]