
Os curas reparan os engranaxes da alma. Cando un fregués confesa cun sacerdote, non precisa espirse nin presentar a roupa interior dos feitos desencamiñados da rectitude. O xastre si que vai velo coa vestimenta da intimidade. Ninguén coñece unha vila coma un alfaiate que calibre a medida dos brazos ou a distancia entre xeonllo e xeonllo de cada veciño. Na sobremesa dunha festa da androlla en Navia de Suarna faláronme dun xastre local —ignoro se era Benedicto Lombardero— que refería, cando un brandi lle mollaba a...
[Lire la suite]