
A CONVERSA DAQUELA TARDE de maio de 2005 foi unha das máis absurdas que mantiven na vida. Eu regresaba dende Stratford Upon Avon, a vilela onde William Shakespeare naceu hai estes días 450 anos. O tren que esvaraba deliciosamente pola campiña inglesa, tan verde e ondulada coma o campo de golf que montou Gulliver para xubilarse. Dirixíame a Londres tras a pereginaxe vital á que debe someterse un shakespiriano. Aproveitei a pracidez para memorizar parágrafos de El tiempo de Shakespeare, de Frank Kermode, coa fin de exhibilos en...
[Lire la suite]