
OS RAPACES da Costa non entedíamos a ilusión de coñecer o mar, pero éramos capares de suspender a liga de fútbol dos barrios se adiviñabamos a promesa dunha folerpa detrás dun baixón de temperaturas. A miña nai decidía nos días fríos que toda precipitación era «auga neve». Podía botar toda a mañá repetindo «auga neve» en diferentes situacións. O meu pai, atento á ilusión que prendía en nós cada vez que uns centímetros cadrados de cor branca se conservaban no xardín, quitaba o 124 marrón do garaxe para subirnos ata Os Oscos. Quería...
[Lire la suite]