jeudi 26 mars 2015
PARIS
OS EMIGRANTES do tardofranquismo regresaban á casa cun éxito colgando do pico. Nunca fracasaban. Ou disfrazaban a miseria de coches longos e aparellos marabillosos. Un tío meu estivo traballando en París para Ciba-Geygy. Volveu cun baúl cheo de postais da torre Eiffel, medias de seda que lle devolveu unha noiva danesa e un pelador automático de patacas. Polas noites pechábase no seu cuarto para escoitar a Edith Piaf en Radio France International. A súa morriña parisina soaba a xemido a través da porta. Ignoro se as cegoñas senten... [Lire la suite]