mercredi 30 septembre 2015
O VENTRE PROVIDENCIAL DE MIGUEL ANXO
MARCHO QUE teño que marchar é unha frase feita, pero revela habibilidade para identificar o momento exacto para irse dun lugar. Eu nunca acertei a marchar en tempo e forma. Hai anos deime de baixa da Asociación de Escritores en Lingua Galega (AELG). O motivo para escapar foi que nunca sentía falar de contratos dos libros, xestión de axudas económicas, reclamación dos dereitos de autor ás editoriais que non pagan estando subvencionadas, prmoción de traducións ou creación dunha axencia literaria. Os congresos trataban de cuestións... [Lire la suite]
mercredi 30 septembre 2015
A RECORRENTE AMEAZA DE INVADIR POLONIA
POLONIA É UN país moi invadible. Está situado entre o Sacrosanto Imperio Xermánico e a Gran Rusia, que son potencias cun ánimo cíclico de rexurdir. O meu veciño Félix invadía Polonia todos os sábados no seu salón. Nunca viña xogar connosco ao fútbol se era sábado. Quedaba tranquilo na casa, invadindo aquel país fráxil con exércitos de soldadiños e panzers de xoguete. O pai colocáballe a cada lado da mesa un altofalante e poñíalle vinilos de Mahler. A súa música dese compositor paréceme pusilánime incluído o precioso... [Lire la suite]
mercredi 23 septembre 2015
MANUEL MARÍA COMO EXCUSA MORAL

lundi 21 septembre 2015
LOS PANES Y LAS PATATAS
No soy gallego, pero nadie lo diría por mi acento y mi perplejidad ante la realidad. Hay dos genes que me faltan para ser gallego: contesto de un modo brusco y sintético, y no tengo aldea. Los gallegos se expresan con circunloquios para no irritate. Los viejos terminan las conversaciones con recién conocidos disculpándose: "A perdonar si lo molesté en algo".
(Sigo Esperando al Séptimo de Caballería)
mardi 15 septembre 2015
FUMAR CON IMPOSTURA
Nunca me he permitido transgredir los consejos aleatorios que me dan. "Haces bien en no fumar. Es mejor para la salud y no sabes el dinero que te ahorras", asevera cualquiera sin que yo le haya consultado sobre el tabaco. Me molesta, pero llega a ponerme furioso si son desconocidos que me preguntaban si tenía un mechero. Supusieron que lo llevaba.
(Ahora en Esperando al Séptimo de Caballería)
lundi 7 septembre 2015
SOY EL SEÑOR LOBO Y SOLUCIONO PROBLEMAS
En la cena me sentí como si mi tranquilidad de ánimo fuese Sarajevo asediado por los serbios. Un puente dental se me desmoronó en el interior de la boca, con el dramatismo y la trascendencia histórica del Puente Viejo de Mostar. Estaba paseando la Ría de Ribadeo por las papilas gustativas por medio de un sargo pescado horas antes cuando sentí el estruendo de cientos de piedras labradas siglos atrás cayendo dentro de mí. El sabor a marea alta se trastocó hacia el amargor de una nube de tierra en polvo.
(Ahora en Esperando al Séptimo... [Lire la suite]