septembre 2016

  O CONDE Shascha Koowrat sabía que ía morrer en días, probablemente en horas. Soamente tiña 42 anos. Fóra —Viena, 1927— chovía. Mandou ao seu chófer que collese un dos coches que el mesmo fabricaba —o Austro Daimler Sascha co que gañara a Suba do RiederBerg cinco anos antes— e fose buscar a Marlene Dietrich. Aquela noite de decembro era ben desagradable, pero a actriz accedeu porque o nobre lle dera a primeira oportunidade nos seus estudos, Sascha Films. Entrou no dormitorio do moribundo. Sascha, con voz apagada... [Lire la suite]

SI, ESTIVEN vendo Cuarto milenio, o programa televisivo de Iker Jiménez. Foi o domingo. Boto a culpa a que saíra canso de traballar, sen dúbida pesoume ao aire da noite, que estaba denso pola calor. Axudou a rabuñadura da soedade. Tampouco teño unha conciencia clara de que deba de darlle a vostede todas estas explicacións por asomarme a un espazo que ten moitos espectadores, que mesmo hai persoas que sintonizan. Ao cabo, soamente foron quince minutos mal contados; tal vez, vinte. Non mirei o reloxo, pero podo asegurar que non seguín... [Lire la suite]

  O DOMINGO PASADO estiven mirando Melancholia. Na película de Lars Von Trier celébrase unha voda sofisticada ao tempo que un planeta, Melancholia, se achega para estrelarse contra a Terra. Os anfitrións saben que o mundo será destruído, que morrerán. A noiva padece unha depresión. Esa angustia aumenta o grado de aceptación da desgraza e faina mansa fronte ao terror. Un filme tan triste non é axeitado para a Noitevella do Verán. Ata ese día, o 31 de agosto, Lugo semellou unha cidade que abandonaran os seus habitantes... [Lire la suite]