février 2018

EU SEI QUE O SECRETARIO xeral de Ciudadanos, José Manuel Villegas, é intelixente. Seino porque usa lentes. O seu razoamento é hegeliano: pide que coñecer a lingua dun virreinato de España non sexa requisito para ser funcionario. Quere rebaixar o galego, o vascuence e o catalán a mérito, a palmada nas costas, a guinda no pastel, a apreciación sobre o Código Civil dun pasante de bufete. O secretario-cidadán explicouno de xeito elocuente: os profesores da asignatura de Catalán deberán saber español para dar clase e mesmo «se les... [Lire la suite]

A NOITE EMPEZA cando tropezas con dúas latas de Red Bull no portal da casa. Deducino porque lle lin a Valle Inclán que «la batalla comienza cuando los ojos llegan a mirarla». Valle Inclán aprendeuno cando sobrevoou a Primeira Guerra Mundial para o diario El Imparcial. O escritor comprendera que a realidade é fragmentaria porque se carteaba cos presocráticos, pero tamén intuía por Platón que a realidade nace cando abrimos os ollos pola mañá e se extingue ao durmirmos.     Tales de Mileto defendía que o mundo está... [Lire la suite]

    CAMIÑABA POLA rúa de Lugo na que Ánxel Fole quedou convertido en estatua de sal. O escritor pena a súa nostalxia retrógada. Quedou eternizado en bronce coma os romanos de Pompeia quedaron fotografados pola lava do Vesubio.      Foi dobrar a esquina da rúa de San Pedro e comezar a nevar ao xeito profuso da Pequena Idade de Xeo. A rúa estaba estaba espida de xente, coma en A Noiteboa, o conto de Gógol: «Xeaba intensamente e reinaba tal silencio que o renxer da neve baixo as pisadas podía sentirse a... [Lire la suite]

ANTÓN LOPO  telefonoume aí atrás coa súa voz esclarecida. «Jaure, déronme un premio. Temos que celebralo. Vén a Monforte de Lemos. Convido a unha botella de viño». Fixo un silencio bursátil e matizou: «Viño do bo». Os poetas saben acariciar eses detalles imperceptibles. É bo poeta. Un xurado unánime vén de concederlle o Lueiro Rey por Corpo.      Subín en Lugo ao tren máis rápido que temos e que me foi conducindo «pola beira do Miño,/ me leva e me leva polo meu camiño./ O tren vai andando pasiño a pasiño/ e... [Lire la suite]