Arthur Rimbaud

Maruja Mallo tivo que chamar un día á Policía. Estaba facendo ximnasia no dormitorio, en Madrid. O veciño de enfronte non cansaba de observala. A artista de Viveiro era maior e seguía o consello médico: erguía os brazos e baixábaos, xiraba o pescozo arredor de si coa convición dunha posuída pola Besta. O veciño miraba dende a outra banda do patio de luces. Cando chegaron os axentes, a creadora explicoulles que o voyeur non lle perdía a vista porque levaba posta unha viseira do PSOE, «que me regaló Alfonso Guerra porque es amigo... [Lire la suite]

Blanco Amor era un comedor entregado de iogures Danone. «Iogures deses que non tiñan sabores e traían cromos do Mundial 82», segundo lle escoitei a Manuel Baltar. O martes asistín a un acto xornalístico en Ourense. O presidente da Deputación volveu citar a Chesterton. Ten ese rutina bonita, como a xente que compra fío dental e se atreve a darlle uso. Chesterton resulta pesadamente católico e brandamente piadoso para o meu gusto literario. Hai que ter a mesma dóse de soberbia que de retranca para escribir: «Se non houbese Deus non... [Lire la suite]

NAPOLEÓN ERA galego, ou cando menos naceu aleitado por un espírito galego. Max Gallo conta no voluminoso Napoleón (Planeta) a chegada de Buonaparte con dez anos á Escola Real Militar de Brienne. A cada infante asignábanlle unha parceliña de terra para que cultivase e coñecese a vida labrega, nese neorruralismo o que afectou á burguesía urbana de París tras facer a Revolución. Os compañeiros sementaron. Napoleón tamén, pero antes chantou paos arredor da súa chousa para protexela.      Espanta ler a Thomas Bernhard... [Lire la suite]