Manuel Fraga

    CAMIÑABA POLA rúa de Lugo na que Ánxel Fole quedou convertido en estatua de sal. O escritor pena a súa nostalxia retrógada. Quedou eternizado en bronce coma os romanos de Pompeia quedaron fotografados pola lava do Vesubio.      Foi dobrar a esquina da rúa de San Pedro e comezar a nevar ao xeito profuso da Pequena Idade de Xeo. A rúa estaba estaba espida de xente, coma en A Noiteboa, o conto de Gógol: «Xeaba intensamente e reinaba tal silencio que o renxer da neve baixo as pisadas podía sentirse a... [Lire la suite]

BRAULIO SOÑA máis bonito ca min. Falamos na profunda noite do Facebook sobre Voltaire. El soña tan bonito que logra que se lle apareza o pensador francés. Braulio di que Voltaire modula nas súas ensoñacións as mesmas voces impostadas que usaba para imitar os ilustrados, o pobo ou os tendeiros nas xuntanzas do seu salón. Por todos sentía o mesmo respecto, un respecto viúvo.     Eu soño angustias. Vou Preguntoiro abaixo dende a miña pensión á Facultade de Dereito. Os rapaces de clase media non elixiamos estudos... [Lire la suite]

A ÚNICA VIDA  QUE non me interesa é a miña. Por iso, dedico o ocio a asomarme ás vidas alleas. Entrei nun hotel de cinco estrelas, en Santiago, para observar rentistas e herdedeiros que se pagan ese luxo un martes pola tarde. Sentei na cafetería de dous euros o café, nada fóra das tarifas medias da Unión Europea. De súpeto, aparecéuseme en carne mortal Jose Aldea, o home que fai todo en Galicia: mantén a discográfica sarriá Ouvirmos, dirixe o Cultugal, promove a actividade do Teatro Colón da Coruña e seica que agora tamén... [Lire la suite]

  NON SOMOS CONSCIENTES do valor da nosa cultura. Deberíamos prestarlle máis atención porque empeza a ser unha civilización mesopotámica: ten uha solidez centenaria, abrangue todas as artes con riqueza en cada disciplina, e está a unhas décadas de ser unha bonita fonte de inspiración para souvenirs.     O problema non é soamente que os galegos estean tolerando que o seu idioma, o seu punto de vista da realidade, desapareza; o problema é que vai arrastrar á cultura. Si, sen idioma que a sustente, non hai... [Lire la suite]

  NOS ANOS SESENTA o meu pai cometía a insensatez de apañar percebes nas mareas vivas de setembro. Aínda lembro o salitre tentador e o temor de velo desaparecer entre as rochas de Esteiro. Soxuzgaba a súa vida á ditadura das ondas altas. Coller percebes no medio do perigo era a súa rebelión contra a rutina. Xa na mesa, trataba de concienciarnos como os últimos exemplares dunha especie que se extinguiría coa década dos 70: o homo degustador de comida. «En el futuro, os alimentaréis con píldoras de colores que no sabrán a... [Lire la suite]

    O CAZADOR DE BRUJAS británico do século XVII Matthew Hopkins descubriu un método infalible para desenmascaralas. As sospeitosas eran atadas fortemente a unha cadeira e lanzadas a un río ou un lago. Se afundían e afogaban eran inocentes; se flotaban, eran bruxas.Salman Rushdie describe así a súa imposibilidade de rectificar a ofensa que provocou nas autoridades relixiosas de Irán con Os versos satánicos. A anécdota figura en Joseph Anton (Mondadori), o libro autobiográfico no que conta os seus anos vivindo na... [Lire la suite]

Compostela é un invento xenial de Afonso II O Casto, Diego de Xelmírez, Manuel Fraga e Xerardo Estévez. Sánchez Bugallo non pasou de ser un bo mantedor antes de entregar as chaves da cidade, por imperativo legal, a roás e currás. O declive da nosa cidade máis importante pode verse refreado agora coa designación de Agustín Hernández. Feijoo perder un dos seus conselleiros máis capacitados; libérase dun aspirante secreto ao seu posto e, posiblemente gaña un alcalde que devolve a sensatez e a discrección ao Pazo de Raxoi. As... [Lire la suite]