henry James

FOI NA CASA da miña avoa Aurora Zaldibar onde lin por vez primeira a Charles Dickens, Agatha Cristhie e Robert Louis Stevenson. A miña avoa vivía en Londres sen vivir. Nunca estivo na cidade, máis que nada porque a paga dunha mestra xubilada dos anos 80 non daba tanto de si e Ryanair non irrompera aínda cos seus enxeños voadores. Vivía en Bilbao, pero non renunciou a enmoquetar o baño —a pesar de ser asmática— nin asegurarse de que El Corte Inglés mantiña o fluxo de té e pastas. Cada vez que montabamos nun autobús vermellos de dous... [Lire la suite]

  Hai quince días viuse un piano de cola sobrevoando o Círculo de las Artes, en Lugo. Eu souben de tal marabilla por unha fotografía que me o secretario da Sociedad Filarmónica de Lugo, José Luis Díaz, me remitiu por wathsapp. Saín correndo cara ao Círculo, consciente de que os espectáculos máis fascinantes son os improvisados —e nesa falta de aviso reside a súa forza—, pero cheguei tarde de máis para ver o piano negro colgado dun guindastre. O instrumento estaba destinado ao concerto que Ivo Pogorelich había de dar no... [Lire la suite]