Canalblog
Editer l'article Suivre ce blog Administration + Créer mon blog
Publicité
O CABARET VOLTAIRE. Seit 2005.
5 juillet 2010

UN PASEO POLA MORTE ALLEA

UNHA VEZ atopeime tres gardas civís con chaleques antibalas encarándonme cos seus cetmes e un can. Parapetáranse tras unha curva boscosa nun desacostumado paso fronteirizo hispanofrancés. O que mandaba díxome de baixar do Renault 5 e abrir as portas todas. Colleume a documentación, achegouse ao Nissan para chamar pola emisora. Semellaban estrañados. «Que fai por aquí?» «Estou dando unha volta»,mentínlles evitando que agromase a vergoña de explicarlles de que estaba practicando turismo literario tras ler Desde la vuelta del camino (Caro Raggio Editor), de Baroja. Ese apuro arrincoume a pulsión por coñecer escenarios literarios, como tumbas de escritores. Con todo, seica o destiño do bo necrófilo literario é París, onde compiten o recollemento de Montparnasse e as fichaxes estrela logradas por Père-Lachaise. Malia discrepar da devoción polo sartegos e de poñerme roibo con aquel paseo triunfal cos restos de Castelao, entendo o que afirma Cees Noteboom en Tumbas (Siruela), de que «dentro delas non hai nada, pero serven para rememorar». Acepto, daquela, que os nosos persoeiros sexan soterrados nun lugar solemne como o Panteón de Galegos Ilustres, en San Domingos de Bonaval. Segundo unha sentenza, ese ámbito debe ser xestionado pola Igrexa. Confío en que a institución actúe con sensatez habilitando o tempo e o espazo precisos para que poidan ser visitados. Eu, pola miña banda, gardo un exemplar Zalacaín, el aventurero para distraer a viaxe derradeira mentres leo iso tan bonito que escribía Baroja de que na tumba do seu heroe había sempre pousadas tres rosas, que se mantiveron frescas durante moitos anos.

Publicité
Publicité
Commentaires
O CABARET VOLTAIRE. Seit 2005.
Publicité
Archives
Derniers commentaires
Newsletter
2 abonnés
Visiteurs
Depuis la création 303 588
Publicité