LINGUAS TRANSMUTADAS

A cultura da miña casa é de dicir as cousas sen matices, tanto para a sinceridade como para a impertinencia. A miña lingua materna é o español, pero na miña casa sempre se usou ese idioma coma un machado, sen matices de consideración nin cinismos traidores; manexábamonos nel coma se fose euskara. John Banville confesa a súa estraña relación co inglés, fala da distancia que sente a respecto dese código de comunicación e fala de que o gaélico ten unha forma circunloquial de expresar as ideas, as sensacións ou os sentimentos. Eu teño o galego por lingua literaria e cotiá, e converteuse nalgo tan mimetizado no meu pensamento que non son quen de escribir con soltura e precisión na que foi a miña lingua habitual durante os meus primeiros 28 anos de vida. Sigo soñando fundamentalmente en castelán, con mesturas de galego; pero, cando penso, fágoo nun estraño revoltallo de galego e español con numerosas achegas do vasco, unha lingua na que aprendín por vez primeira moitas palabras. Os soños teñen moita importancia na miña escrita, por seren fontes das tramas coas que armo as novelas. Pero, logo, ao desenvolvelos na literatura, sáenme en galego, malia que as afirmacións de Banville me fan pensar se esa lingua de retrancas e reviravoltas é a máis axeitada para mín. Logo deixarei de pensalo, porque, como di Anasgasti, louro vello non aprede idiomas e non é cousa de machucharme coas declinacións vascas desta altura.

Comments

[TrisTram]

Por motivos que non veñen ó caso, levaba algúns tempo se pasar por este Cabaré cando atopo esta confesión, ¿descarnada?, do propietario e o curioso enoxo do Encomendador que, como non lle gusta Jaureguizar, servelle para chamarlle de todo menos bonito. Pois vale, Encomendador, tiveche-la sorte de que o titular do local aínda ten algo de inxenuo e mesmo penso que podía ter con vostede unha dura pero lúcida discusión, que parece que lle gusta máis co café.

Outra cousa é a confesión de escritor ¿alófono?, como Novokov, Conrad, etc.... ¿ que importancia ten esa circunstancia?. Nunha tese universitaria, para unha biografía, etc.. supoño que si pero moi pouca para os lectores e a literatura de verdade.

En todo caso pode ser neceraria a mera enunciación do achegamento a lingoa... pero esa descripción da orixe familiar, esa reveldía ... son valores morais ou políticos moi interesantes para os que os considere importancia.

Jaure, vostede non é malo ainda que sexa do PP, do BNG, ou anabaptista do sétimo día. Non busque épicas de patacón que non lle acaen ben.

[jaureguizar]

Manel, agradézolle que sexa orixinal e loube ao dono do Cabaret. Si, o creador é creador por calquera medio, pero a escolla dos medios non é inocente, nomeadamente no caso de linguas que están sendo soterradas, como a nosa.

[Manel Vázquez]

pois é de agradecer que escriba vostede en galego, aínda que o creador, magnífico no seu caso, seguiría sendo o mesmo escribindo en chinés, galego ou pintando nos postes da luz.

[Jaureguizar]

Si, Land, menos mal que hai alguén que ladra para que eu estea certo de que cabalgo.

[land]

Home, Encomendador, non sei se lle sairá o tiro pola culata.

Deduzo que o Santi xa andaba algo preocupado porque había tempo que ninguén se metía con el (e iso facíalle pensar se non estaría perdendo facultades ou se se estaría facendo vello).

Pero chega vostede, Encomendador, e faille un favor. Jaureguizar cavalga again, si señor!