SUBVBENCIÓNS ALEXANDRINAS
Eu ignoro como conforman as bibliotecas exipcias, pero imaxino que non seguirán co método de que usaron en Alexandría: a recepción e a catalogación de orixinais. Supoño que o goberno exipcio comprará exemplares ás editoriais para as bibliotecas, como fai o Ministerio de Cultura para as bibliotecas españolas e as consellerías de Cultura para as autonómicas.
Ese acto chámase compra de libros para dotación de bibliotecas en todo o mundo; agás en Galicia, onde lle chaman subvención. Que conste que eu penso que a cultura debe estar subvencionada como o resto do sistema educativo. Horrorízame ese delirio liberal de que debemos aplicar aos libros os criterios que rexen o Dow Jones. Ninguén propuxo elaborar os orzamentos educativos en función da relación de aprobados/suspensos en Matemáticas do ano anterior. A literatura debe estar subvencionada, ao igual que mantemoscompañías nacionais de teatro para que nos repoñan a Calderón ou custosos espectáculos da zarzuela morriñofranquista. Non debería ser negativo que se destinen cartos de todos a que se escriban ensasios, a que López Barxas investigue sobre Stendahl ou Chus Pato edite un poemario. Negar axudas gubernativas á cultura é unha postura moi stentdahliana, que faría “calquera cousa polo pobo” menos mesturarse con el.
Se lle sacamos as axudas públicas á cultura, xa podemos ir convencendo aos empresarios para que se convirtan en mecenas. Un empresario lucense executou a feliz iniciativa de agasallar no Nadal co libro dunha autora lucense, pero foi unha iniciativa individual cunha obra concreta. Trátase de que non aconteza novamente o que aconteceu coa Biblioteca de Alejandría, estragada por un lume de pragmatismo. Deixou de precisar subvencións, iso si.