O DISCRETO SILENZO DA CONSELLEIRA

Eu non teño de cotío a oportunidade de falar vagariño coa conselleira de Cultura. Mesmo, nunca tivera a oportunidade e desconfio de volvela ter. Así que aproveitei para comentarlle o erro que me parecía regalar un libro con relatos escritos pola Santa Compaña no partido da selección nacional de hoxe, o horrísonos que se me fan os anuncios televisivos para fomentar a lectura, a necesidade de establecer un control sobre as contratacións de escritores para actos, o inaprazabre de dignificar esteticamente as feiras do libro, o interesante de promover unha concentración editorial para evitar a dispersión actual e favorecer unha industria sólida,... aínda quedoume no esquecemento situala no exemplo da Ireland Litetature Exchange, a oficina cunha persoa, un ordenador e un teléfono que promove as traducións irlandesas (en inglés e gaélico) e que logra exportar uns corenta títulos ao ano. O caso é que Ánxela Bugallo sorprendeume porque cometeu a extravagancia nun político de escoitar nun discreto silenzo e de contestar, ao cabo, tema por tema. Sobre as súas respostas, perdoen a miña educación de colexio de monxas do Sagrado Corazón de Xesús, manterei un discreto silenzo.

Comments

[xornalistiña]

feliz aninovo, señor jaureguizar!
p.d.: ánxela bugallo grande!!!!!

[sucasas]

Os meus reis viñeron adiantados e deixáronme dous clásicos : Ebora e Cabaret Voltaire. Vamos, que tamén os reis andan co andazo da mesa 3 do García Barros.

[oucomballa]

A medida de cómo é este país que é Galiza é que o premio máis importante en temas literarios.... é o do Día das Letras, para escritores que levan 10 anos mortos. Premio de honra que é un verdadeiro estrago xa que tododios escribe sobre o homenaxado.... e queima o campo da investigación para os dez anos seguintes. ¿Para cando, como dicía alguén, un Premio Nacional das Letras? Serio, dotado, obxectivo e prestixioso.

[salsa]

Así que a urbanidade agora se chama fascismo clasista? Son ensinante e porque quero que os meus alumnos e alumnas non sexan endexamais indiscriminados, ensínolles o que a min me insinaron. Estou lonxe de hipocrisías, de autoritarismos e doutras cousas que caracterizan o pensamento clasista e fascista. Son nacionalista e de esquerdas (hai quen asegura que iso é incompatible. Mais, como xa lle dixen, penso que a boa educación lima as arestas que fan difícil e desagradable a convivencia. Non vou dicir máis porque non quero copar un foro que non me pertence. A hospitalidade do taberneiro non pode ser pretexto para me facer pesado. De calquera xeito, se vostede pensa doutra maneira, ten todo o meu respecto.

[gustavo peaguda]

O cid cabido é noso Robert Walser?. Polo demais as cuestions plantexadas a Conselleira son moi acertadas. en canto as respostas os politicos ainda que poidan ter moito voluntad sempre viven do desexo. Cernuda xa o utilizou nun titulo " la realidad y el deseo".