LAMA: "O BLOG CENTRÁBASE NUN POEMARIO CONSOLIDADO"

Xavier Lama expón as súas razóns no 'Caso Garcés'. Pola súa extensión, reproduzo unha parte como entrada e o resto como comemtario.

Comunicación de Xavier Lama sobre o premio “González Garcés”.

Coa lóxica sorpresa recibo fóra de Galicia ( e menos mal, porque semella que hai por aí orquestrada unha interesada ceremonia de confusión) a polémica relacionada con este premio, sobre a que quero facer algunhas consideracións en vista dalgunhas desinformacións posiblemente interesadas:

1.- Hai uns meses comunícanme que fun finalista do González Garcés despois dun disputado debate, que remata con 3 votos a 2 a favor de Estévez, quen me merece todo o respecto. Nada que obxectar, por suposto. Ese mesmo día entérome a través dunha coñecida web galega que unha parte do poemario do gañador fora publicado nun blog (mesmo inclúe enlace de acceso), algo que corrobora o propio autor nunca entrevista. En posteriores intervencións nos medios, indica que ese poemario foi elaborado nun proceso público e que tivo máis lectores na rede dos que podería lograr nunca en formato libro (no xornal La Opinión). Así é como me enterei da conexión do libro gañador co blog: por manifestacións do propio Estévez, que non semellaba consciente dos límites estrictos e precisos que fixan as bases. Non daba creto. Parecíame abraiante, tendo en conta que eu visitara ese blog en varias ocasións (polo menos en cinco), porque estaba interesado na análise de webs e bitácoras literarias cunha finalidade que queda á marxe deste debate.

Comments

[land]

Coido que este asunto, así como o de Steiner, non dá máis de seu. Ou sexa, que, a pesar de tanto latricar, quedamos como estabamos: dimos todas as voltas para chegar sempre ao mesmo lugar.

[land]

Home, se cadra tamén Lama quixera colgar no seu blog todos os links. Pero como non o ten...

[eli]

http://olevantadordeminas.blogaliza.org/2008/09/26/a-resposta-de-xavier-lama-sobre-o-premio-de-poesia-miguel-gonzalez-garces/

totalmente de acordo. resulta triste observar como o que comezou como um debate mesmo muito interessante foi evoluíndo ao que diz o levantador: "Vaia, ao final, cando os argumentos frouxean, teñen que saír a colación as de todos coñecida “insidia, falsidade e calumnia” do blogomillo!
claro que podemos ser colegas ou nom mas o que caracteriza aos adultos é a capacidade de poder reflexionar deixando um bocadinho de lado a afectividade. por mui parentes ou colegas que sejamos de estevez se a obra fosse firmada com o seu nome, editada ou com algo que nom achassemos correcto também seriamos capaces de dizer: “bem estevez, foi um erro e está bem que te retirassem o premio” e nom passaria nada de nada. mas o debate nom é de colegueos senom de conceitos, de bases, etc. e nisto continuo a admirar a estevez já que no seu blogue colgou todos os links e nem só os que falam a favor dele. também os que nom. a ver se desta aprendemos algo.

[M.C.]

Aprezo e valoro fondamente a Estévez, con Lama falei só unha vez e paréceme unha persoa moi correcta. Dito isto, remito á Lei da Propiedade intelectual que no seu artigo 4 deixa claro o que é inédito ou non. O que sae en internet, sexa no formato que sexa, non o é. Eduardo actuou de boa fe, mais non ten razón.

[angarela]

Hai unha contradición de base en todo o que se le en blogs e webs sobre este tema:
Para ser tan contrarios á irrupción da xustiza na república das letras asombrame moito ler canto abundan as concepcións estrictamente legais do que é unha edición e do que significa presentarse baixo plica. Se ten que funcionar este mundiño polo sentido común, hai que ver como nos agarramos á pura legalidade do ISBN cando ese sentido tan pouco común falla. Que elegante é o personal!