Canalblog
Suivre ce blog Administration + Créer mon blog
Publicité
O CABARET VOLTAIRE. Seit 2005.
miles davis
10 janvier 2016

AS TROMPETAS DE XERICÓ ATROAN

AS TROMPETAS DE XERICÓ ATROAN
Lemmy Kilmister era un hombre elegante. Aínda que debamos considerar a elegancia nos parámetros de estética negra, patilleira e encoirada do heavy metal. Pero era innegablemente elegante, malia a súa a súa estética querente do nazismo. A morte do líder...
Publicité
Publicité
4 avril 2015

ROMÁNICO, BARROCO E SENTIMENTAL

ROMÁNICO, BARROCO E SENTIMENTAL
MARCEL PROUST desconfiaba da arquitectura. Non exactamente da arquitectura, senón máis ben de procesos relacionados con ela, como as mudanzas. A súa familia, que vivía en París, decidiu en 1900 cambiar de piso para vivir na Rue de Courcelles. Marcel escapou...
30 mars 2015

ASCENSOR AO CADARSO

ASCENSOR AO CADARSO
Cando xogo ao xadrez poño de fío musical, baixiño, o disco Ascenseur pour l'echafaud, que Miles Davis gravou nunha noite insonme de decembro en París mentres se reanimaba coas copas que lle ía achegando Jeanne Moureau. A tradución do título sería Ascensor...
28 mars 2015

JAZZ E COPAS TRAS O SFUMATO

JAZZ E COPAS TRAS O SFUMATO
Aki Kaurismäki comezou a súa formación como director nun cineclub de Helsinlki onde poñían películas de jazz. Manuel Antonio non logrou ser cineasta e quedou en poeta porque tivo escaso acceso ás salas. Cando chegou a Vigo para estudar Náutica, queixouse:...
14 décembre 2014

AS FENDAS NA CASCA DAS ABELÁS

AS FENDAS NA CASCA DAS ABELÁS
Tarde de cine con Sara e Antón onte. Fomos mirar Interestellar. Fascinante lección sobre o Ser o Tempo. Non deixo de lembrar a Heidegger en toda a proxección. Os protagonistas son seres tratando de escapar ás horas que os matan para continuar vivindo....
Publicité
Publicité
12 août 2014

O SILENCIO ENTRE CALADA E CALADA

O SILENCIO ENTRE CALADA E CALADA
José Antonio ten unha virtude rara entre fumadores: sabe escoitar entre calada e calada. Tamén ten outras cousas boas, ser un dos meus mellores amigos, que son unha especie en extinción, e conducir un BMW vermello dos anos 80, o único coche que me interesa....
1 août 2014

UNHA ALQUIMIA PARTICULAR

UNHA ALQUIMIA PARTICULAR
Nicholas Payton estaba cheo de felicidade e escaso de público. Non máis de trescentas persoas fomos escoitalo no festival de jazz de Ribadeo. Imaxino que dividía por cinco ou por dez os escoitantes aos que está afeito. Tocara en Donosti nesas datas. Eu...
23 juillet 2014

OS ESTRANOS VASOS LONGOS

OS ESTRANOS VASOS LONGOS
Jazz entre amigos era un programa de Televisión Española que non me perdía. Nada sabía de jazz con trece, catorce anos. Nada me interesaba o jazz. Transistaba entre a banda sonora de Grease (unha soberbia revisión do rock clásico por parte dos Bee Gees)...
Publicité
Publicité
O CABARET VOLTAIRE. Seit 2005.
Publicité
Archives
Derniers commentaires
Newsletter
2 abonnés
Visiteurs
Depuis la création 303 436
Publicité